Latarnia Morska Czołpino

Latarnia Morska Czołpino, położona na polskim wybrzeżu Bałtyku w gminie Smołdzino, jest jednym z najważniejszych punktów orientacyjnych w tym regionie. Zbudowana na podstawie planów inżyniera E. Kummera w latach 1872-1875, wieża została wzniesiona z czerwonej cegły i osiąga wysokość 25,2 m, a jej światło znajduje się na wysokości 75 m n.p.m. Latarnia, z zasięgiem nominalnym do 21 Mm, ma charakterystyczną sygnalizację świetlną w postaci przerywanego grupowego światła, co czyni ją widoczną dla statków na dużych odległościach. Cały proces budowy był skomplikowany z uwagi na trudne warunki terenowe, co zmusiło do transportowania materiałów drogą morską. W historycznym kontekście, latarnia przeszła znaczące zmiany, m.in. w okresie międzywojennym zainstalowano elektryczne zasilanie zamiast olejowego. Od 1994 roku, latarnia jest otwarta dla turystów, co czyni ją popularnym celem wycieczek. Dodatkowo, stanowi część systemu AIS-PL, który umożliwia monitorowanie ruchu statków w strefie przybrzeżnej. Latarnia Czołpino jest również częścią Słowińskiego Parku Narodowego, co podkreśla jej znaczenie nie tylko jako elementu krajobrazu i architektury, ale również jako atrakcja turystyczna. Zabudowania gospodarcze i mieszkalne dla latarników, które znajdują się u stóp wydmy, czekają na remont, prezentując tym samym potencjał do dalszej zagospodarowania. Dziś latarnia jest w doskonałym stanie, będąc zarówno świadkiem historii, jak i działającym punktem orientacyjnym na wybrzeżu.