Kościół św. Jakuba w Oliwie

Kościół św. Jakuba w Oliwie, zlokalizowany przy ulicy Opackiej w Gdańsku, jest rzymskokatolickim kościołem filialnym, który ma bogatą historię sięgającą XIV wieku. Początkowo powstał obok klasztoru cysterskiego jako trójnawowy, murowany kościół przeznaczony dla lokalnych mieszkańców. W 1577 roku świątynia została zniszczona przez gdańskich żołnierzy, a następnie odbudowana w latach 1591-1593 w formie dwunawowej. Kościół był konsekrowany przez sufragana Franciszka Łąckiego 18 stycznia 1604 roku. W 1709 roku dobudowano wieżę o wysokości 24 metrów. W XIX wieku kościół przeszedł wiele zmian, w tym kasację klasztoru cysterskiego, przez co stał się parafialnym dla katolików dopiero po 1946 roku, po przeniesieniu ewangelików do nowego kościoła. Eklektyczna architektura kościoła charakteryzuje się dwunawową budowlą o wymiarach 28 metrów długości, 10 metrów szerokości i 12 metrów wysokości, wyposażoną w XVIII-wieczny ołtarz oraz ambonę. Ciekawym elementem dekoracyjnym jest rokokowy kartusz z czasów opata Jacka Józefa Rybińskiego. W posadzce można dostrzec sześć płyt nagrobnych, w tym cztery z herbami. Warto zaznaczyć, że nieopodal kościoła znajdowały się stacje pielgrzymek, związane z Bractwem Drogi Krzyżowej, a przechowana kapliczka św. Jana Nepomucena świadczy o religijności mieszkańców. Kościół przeszedł liczne remonty i renowacje, w tym w latach 1879-1882 oraz 1999, kiedy to odnawiano dach i wieżę. W 2006 roku budowla zyskała nową iluminację zewnętrzną, co podkreśla jej walory estetyczne w kontekście nocnym. Kościół św. Jakuba nie tylko pełni rolę miejsca kultu, ale jest również świadkiem historii regionu, jego zmian oraz duchowego życia mieszkańców Oliwy.