Kaszubski Park Etnograficzny im. Teodory i Izydora Gulgowskich we Wdzydzach Kiszewskich to skansen położony w województwie pomorskim, na obszarze Pojezierza Kaszubskiego, przy jeziorze Gołuń. Muzeum zajmuje 22 ha i składa się z ponad 50 obiektów architektury ludowej z regionów Kaszub oraz Kociewia. Park podzielony jest na sześć sektorów, ukazujących różnorodność kulturową i architektoniczną Kaszub, w tym drewniane budynki, takie jak XVII-XIX-wieczne zagrody chłopskie oraz obiekty użyteczności społecznej, takie jak kościół, szkoła, tartak i kuźnia. Wnętrza zagród są częściowo lub całkowicie wyposażone, co oddaje charakter tradycyjnej kaszubskiej wsi. W parku odbywają się liczne imprezy folklorystyczne, jak Jarmark Wdzydzki oraz festyny związane z lokalnymi tradycjami, przyciągające rocznie ok. 80 tysięcy odwiedzających. Historia muzeum sięga 1906 roku, kiedy to Izydor Gulgowski i jego żona Teodora rozpoczęli zbieranie eksponatów w XVIII-wiecznej chałupie. Po pożarze w 1932 roku, chałupa została odbudowana, a w 1948 roku przekazana skarbowi państwa. Muzeum przekształciło się w samodzielną instytucję w 1969 roku, a jego teren i eksponaty były stopniowo powiększane i modernizowane. W 2000 roku muzeum przyjęło obecną nazwę, a ruch turystyczny wokół skansenu rozwijał się dzięki różnorodnym atrakcjom, jak pokazy rzemiosła czy koncerty muzyki ludowej. Ciekawostką jest, że obiekty w parku odzwierciedlają wiele stylów architektonicznych, z domami budowanymi w różnych technikach, m.in. zrębowej i szkieletowej, a także tradycyjnymi dachami krytymi słomą czy gontem. Park jest nie tylko miejscem edukacji o kaszubskiej kulturze i tradycjach, ale także żywą przestrzenią do kultywowania zwyczajów i integracji lokalnej społeczności.