Zbór Kościoła Zielonoświątkowego w Dubiczach Cerkiewnych

Zbór Kościoła Zielonoświątkowego w Dubiczach Cerkiewnych jest największym wiejskim zborem tego kościoła w Polsce, liczącym prawie 200 wyznawców, głównie z gminy Dubicze Cerkiewne. Jego początków należy szukać w rodzinie Kondratiuków i grupach domowych z lat 20. XX wieku, kiedy regularne nabożeństwa rozpoczęły się w 1927 roku w Grabowcu. Zbór miał wtedy charakter baptystyczny, lecz w 1928 roku zaczęto przyciągać kaznodziejów zielonoświątkowych. W 1968 roku, po wybudowaniu kaplicy w Dubiczach Cerkiewnych, która stała się siedzibą zboru, doszło do połączenia wspólnot z Grabowca i Redut. Kaplica, zbudowana z inicjatywy miejscowych wiernych, miała na celu ułatwienie dostępu do zebrań oraz integrację różnych grup wyznaniowych, co w tamtym czasie było dość wyjątkowe w Polsce. Historia zboru była także naznaczona prześladowaniami w okresie PRL oraz wewnętrznymi rozłamami, które miały miejsce, m.in. po aresztowaniach w latach 50. XX wieku. Od 1989 roku zbór zaczął się rozwijać, organizując chrzty oraz przyciągając wiernych z niezarejestrowanych wspólnot, a w 2003 roku nowym pastorem został Andrzej Światłowski, co przyczyniło się do większej integracji z lokalną społecznością. Interesującym aspektem jest współpraca z białoruskim zborem zielonoświątkowym „Getsemane” oraz fakt, że nabożeństwa są prowadzone w dwóch językach: polskim i rosyjskim. Zbór pełnił także rolę centrum dla zielonoświątkowców z Podlasia w latach 70. XX wieku, zanim tę funkcję przejął zbór w Hajnówce. Oprócz duchowego zaangażowania, społeczność zboru ma także znaczenie kulturowe, stanowiąc ważny element życia religijnego w regionie. Dziś wierni pochodzą z różnych miejscowości, co podkreśla różnorodność tej wspólnoty.