Sanktuarium Matki Boskiej Bolesnej w Świętej Wodzie

Sanktuarium pw. Matki Boskiej Bolesnej w Świętej Wodzie, usytuowane w Wasilkowie, to znane miejsce kultu, ustanowione jako sanktuarium archidiecezjalne w 1997 roku. Zespół sanktuaryjny obejmuje kościół, grotę, wzgórze krzyży, cudowne źródełko oraz kapliczki, jak również ołtarz polowy. Historie tego miejsca sięgają średniowiecza, a pierwsze udokumentowane uzdrowienie miało miejsce w 1719 roku. Dzięki temu wydarzeniu powstała pierwsza kaplica, ufundowana przez uzdrowionego szlachcica, której opiekunami zostali pustelnicy bazyliańscy. W XVIII wieku miejsce zyskało na znaczeniu, otrzymując przywilej odpustowy. Po likwidacji Kościoła unickiego w 1839 roku, kult Matki Boskiej Bolesnej został zawieszony. Po I wojnie światowej, w 1921 r., miejsce przejęło duchowieństwo rzymskokatolickie, a 27 sierpnia 2006 roku odbyła się intronizacja obrazu Matki Bożej Bolesnej. W 1876 roku na miejscu drewnianej kaplicy wzniesiono kaplicę prawosławną, która została zniszczona w czasie działań wojennych, a następnie odbudowana w 1949 przez ks. Wacława Rabczyńskiego. Z jego inicjatywy powstała także grotę na wzór groty z Lourdes. W 1997 roku abp Stanisław Szymecki ustanowił sanktuarium, a pierwszym kustoszem został ks. Alfred Butwiłowski, który zmodernizował obiekt, budując plebanię i Centrum Pielgrzymkowo-Turystyczne. W miejscu tym znajduje się „Góra Krzyży”, gdzie powstają krzyże wotywne, a w 2013 roku odsłonięto Krzyż Smoleński, upamiętniający ofiary katastrofy smoleńskiej. W sanktuarium odbywają się odpusty ku czci Niepokalanego Serca Maryi oraz Matki Boskiej Bolesnej, a także piesze pielgrzymki, w tym szczególnie dla kobiet w maju. Święta Woda jest znaczącym miejscem nie tylko w kontekście duchowym, ale również historycznym i kulturowym, przedstawiającym bogate tradycje związane z kultem Maryjnym oraz pięknym otoczeniem natury.