Cerkiew św. Barbary w Milejczycach

Cerkiew św. Barbary w Milejczycach to prawosławna świątynia parafialna, która ma bogatą historię, sięgającą co najmniej początku XVI wieku, kiedy to funkcjonowała jako cerkiew unicka. Na przełomie XVI i XVII wieku, mimo oporu miejscowych wiernych, parafia przyjęła unię, a w XVIII wieku budowla była już w złym stanie. W 1839 roku, na mocy decyzji synodu połockiego, cerkiew przeszła pod władanie Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Niestety, w 1859 roku uległa całkowitemu zniszczeniu w pożarze, po czym w latach 1899–1900 wzniesiono nową cerkiew, która do dziś pełni funkcje parafialne. Cerkiew jest wyjątkowym miejscem kultu św. Barbary, w której znajduje się siedemnastowieczny wizerunek tej świętej. Budowla, zlokalizowana przy ulicy św. Barbary, wyróżnia się drewnianą konstrukcją o orientacji typowej dla cerkwi – z trzema segmentami: nawią, pomieszczeniem ołtarzowym i przedsionkiem, zwieńczonym charakterystycznymi kopułami. Ciekawostką są odnalezione, a następnie zrekonstruowane krzyże, które poprzednio wieńczyły dach. Wyposażenie wnętrza cerkwi obejmuje dwa ikonostasy oraz liczne cenne ikony i feretrony, które odzwierciedlają zarówno dziedzictwo prawosławne, jak i unickie. W latach 80. XX wieku cerkiew została wpisana do rejestru zabytków, a w 2013 roku przeszła gruntowny remont, przywracając jej pierwotny wygląd. W ciągu wieków, mimo zmieniających się warunków politycznych i religijnych, cerkiew w Milejczycach pozostaje ważnym ośrodkiem kultu i miejscem dziedzictwa kulturowego regionu.