Cerkiew św. Anny w Starym Korninie

Cerkiew pod wezwaniem św. Anny w Starym Korninie to prawosławna cerkiew pomocnicza, należąca do parafii św. Michała Archanioła w dekanacie Hajnówka, diecezji warszawsko-bielskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. Została zbudowana w 1773 roku, początkowo jako cerkiew unicka, a po 1839 roku przeszła na wyznanie prawosławne. Budowla drewniana o konstrukcji zrębowej, orientowana, jest jednonawowa, a jej architektura charakteryzuje się prostotą i funkcjonalnością. Pozbawiona jest bogatej ornamentyki, co nadaje jej unikalny, ascetyczny urok. Przebudowy była zaplanowana i przeprowadzona w latach 1860, 1892 i 1903, co może świadczyć o dbałości społeczności lokalnej o to miejsce kultu. Nad głównym wejściem znajduje się dwuspadowy daszek na dwóch słupach, a cała cerkiew wieńczona jest dachem blaszanym. Prezbiterium jest mniejsze od nawy i zamknięte prostokątnie, co jest charakterystyczne dla tego typu budowli. Dzwonnica, umiejscowiona od frontu, zwieńczona jest ostrosłupowym hełmem, a wieżyczka nad nawą ma baniasty hełm, dodając cerkwi wyjątkowego charakteru. W ciągu roku odbywają się w niej główne nabożeństwa w uroczystości Narodzenia św. Anny (7 sierpnia) i Poczęcia Bogurodzicy (22 grudnia), co podkreśla znaczenie tego obiektu w życiu religijnym lokalnej społeczności. Cerkiew św. Anny została wpisana do rejestru zabytków 31 grudnia 1986 roku, co chroni jej wartości architektoniczne i historyczne. Interesującym faktem jest, że parafianie nazywają ją „małą cerkwią”, co świadczy o jej kameralnym charakterze i niewielkiej powierzchni użytkowej w porównaniu do cerkwi parafialnej znajdującej się w bezpośrednim sąsiedztwie. Ta lokalizacja i jej historia podkreślają rolę cerkwi jako ważnego elementu nie tylko duchowego, ale także kulturowego tego regionu.