Cerkiew Podwyższenia Krzyża Pańskiego w Werstoku

Cerkiew pod wezwaniem Podwyższenia Krzyża Pańskiego w Werstoku to prawosławna świątynia z bogatą historią, należąca do dekanatu Kleszczele diecezji warszawsko-bielskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. Jej początki sięgają XVII wieku, a pierwsza wzmianka dotycząca cerkwi pochodzi z 1766 roku. Pierwotnie była to świątynia pod wezwaniem Zaśnięcia Bogurodzicy, jednak w 1769 roku na jej miejscu powstała nowa, drewniana cerkiew o zrębowej konstrukcji, której fundatorem był Józef Ludwik Wilczewski. Cerkiew stała się świątynią parafialną na przełomie XVIII i XIX wieku, a w ciągu następnych lat przeszła liczne modernizacje, w tym dobudowę ryznicy, ponomarki oraz kruchty i dzwonnicy. Po II wojnie światowej cerkiew została odremontowana, a w latach 2013–2015 przeszła kolejny gruntowny remont. W 2016 roku, z okazji 250-lecia cerkwi, została konsekrowana przez metropolitę warszawskiego i całej Polski Sawę. Zabytkowa budowla o niebieskim malowaniu jest orientowana i trójdzielna, z dachem namiotowym zwieńczonym ośmioboczną wieżyczką. Wewnątrz cerkwi znajdują się cenne zasoby ikonograficzne z II połowy XVIII wieku, takie jak ikony św. Andrzeja, św. Tadeusza, oraz sceny przedstawiające Hołd Pasterzy. Te ikony przeszły gruntowną restaurację w latach 1980–1982. Do zabytków cerkiewnych należy również Ewangelia i Apostoł z napisem fundatora, co podkreśla kulturalne znaczenie tych artefaktów. Cerkiew została wpisana do rejestru zabytków 22 grudnia 1986 roku, co dodatkowo świadczy o jej historycznym i kulturowym znaczeniu. Wokół świątyni znajduje się ogrodzenie murowano-metalowe, które dopełnia charakterystyczny krajobraz tej unikalnej cerkwi.