Cerkiew Opieki Matki Bożej w Dubiczach Cerkiewnych

Cerkiew pod wezwaniem Opieki Matki Bożej w Dubiczach Cerkiewnych jest prawosławną świątynią parafialną, należącą do dekanatu Kleszczele diecezji warszawsko-bielskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. Pierwsza cerkiew została wzniesiona w 1593 roku, co potwierdza dokument wydany przez Zygmunta II Augusta. Kolejna wzmianka o tej świątyni pochodzi z 1727 roku. Obecna cerkiew powstała na fundamentach wcześniejszej budowli z 1729 roku, która spłonęła w 1941 roku. Nową cerkiew wzniesiono w latach 1946–1954 dzięki ofiarności lokalnej społeczności, a jej konsekracja miała miejsce 14 października 1955 roku. W latach 90. XX wieku cerkiew przeszła gruntowny remont. W 2015 roku obiekt został wpisany do rejestru zabytków. Architektonicznie, cerkiew jest budowlą drewnianą o konstrukcji zrębowej, z orientacją na wschód, szalowaną, trójdzielną, z nawą na planie kwadratu i mniejszym od nawy prezbiterium, kończącym się trójbocznie. Nad kruchtą znajduje się wieża-dzwonnica, a wszystkie dachy pokryte są blachą. Wieża zwieńczona jest kopulastym hełmem, podobnie jak niewielkie wieżyczki nad nawą i prezbiterium. Wnętrze cerkwi charakteryzuje się stropem o przekroju trapezu, a ikonostas z 1992 roku zastąpił wcześniejszy, przeniesiony do cerkwi w Jelonce. Cerkiew w Dubiczach Cerkiewnych jest nie tylko ważnym obiektem sakralnym, ale również świadectwem bogatej historii i kultury prawosławia w Polsce. Jej architektura odzwierciedla tradycyjne cechy drewnianych cerkwi, a dzięki znaczeniu historycznemu, kulturowemu i artystycznemu zyskała status zabytku.