Cerkiew Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” w Koterce

Cerkiew Ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość” w Koterce jest ważnym obiektem prawosławnym, znajdującym się w pobliżu wsi Tokary w Polsce. Została zbudowana w latach 1909–1912 jako filialna świątynia parafii w Tokarach, której historia sięga co najmniej XVI wieku. Parafia przez pewien czas była placówką unicką, a po synodzie połockim w 1839 przeszła pod zwierzchnictwo Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Koterka stała się miejscem pielgrzymek po rzekomym objawieniu Maryjnym w 1852, które jednak zostało odrzucone przez władze kościelne. Mimo to pielgrzymi nadal gromadzili się w tym miejscu, co doprowadziło do budowy cerkwi. W 1906 biskup grodzieński Michał wyraził zgodę na wzniesienie świątyni, której budowa była wspierana przez wiernych i różne ofiary. Cerkiew, poświęcona w 1912 roku, charakteryzuje się architekturą drewnianą o konstrukcji zrębowej, z dachem czterospadowym nad nawą oraz ośmioboczną wieżą. W okresie międzywojennym oraz po II wojnie światowej, kiedy cerkiew stała się parafialna, zyskiwała na znaczeniu jako ośrodek pielgrzymkowy. W miejscu tym dokonano wielu cudownych uzdrowień. Cerkiew została wpisana do rejestru zabytków w 1984 roku, a w 2016 po remoncie została ponownie poświęcona. Wyróżnia się dwurzędowym ikonostasem, otaczającym kult źródełkiem, co czyni ją ważnym miejscem kultu i pielgrzymek, mimo malejącej liczby mieszkańców okolicznych wsi. Ciekawostką jest, że przy cerkwi znajduje się sześciometrowy krzyż upamiętniający stulecie jej wzniesienia.