Bazylika Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Sejnach

Bazylika Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Sejnach to podominikański kościół zbudowany w latach 1610–1619 w stylu późnorenesansowym, przekształcony później w barokowym stylu wileńskim. Jako świątynia parafialna, sanktuarium i kolegiata, pełni ważne funkcje religijne i stanowi atrakcję turystyczną północno-wschodniej Polski. Fundatorem klasztoru dominikanów był Jerzy Grodziński, a jego konsekracja miała miejsce w 1632 roku. Istotnym wydarzeniem była przebudowa w latach 1760–1779, po której zmieniono orientację kościoła oraz wzniesiono monumentalną fasadę z dwiema wieżami, jednymi z najwyższych w regionie. Kościół wyróżnia się również sześcioprzęsłową halą oraz bogatym wyposażeniem barokowym z XVIII wieku, w tym drewnianą gotycką figurą Matki Boskiej z Dzieciątkiem z XV wieku. Sejny w XIX wieku stały się ważnym ośrodkiem edukacyjnym dzięki działalności seminarium duchownego, które kształciło wielu wybitnych duchownych i działaczy, przyczyniając się do rozwoju litewskiej inteligencji. W 1925 roku, po likwidacji diecezji sejneńskiej, kościół stracił rangę katedralną, ale w latach 70. XX wieku nastąpiło odrodzenie kultu maryjnego. Kościół został podniesiony do rangi bazyliki mniejszej, a figura Matki Boskiej Sejneńskiej została koronowana. Obecnie bazylika jest miejscem pielgrzymkowym, a także centrum kulturalnym, organizującym Międzynarodowy Festiwal Organowy i dążącym do utworzenia Centrum Doskonalenia Wykonawców Muzyki Sakralnej. Wokół bazylii prowadzone są prace konserwatorskie, a przykościelny klasztor mieści Muzeum Diecezjalne i Etnograficzne. Architektura bazyliki, jej historia oraz bogate życie kulturalne sprawiają, że miejsce to jest cennym obiektem na mapie Polski.