Kościół i klasztor Dominikanów w Choroszczy to historyczny obiekt, który ma swoje korzenie w XVII wieku, kiedy to w 1654 roku wojewoda trocki Mikołaj Stefan Pac sprowadził do miasta zakonnice. Klasztor z 12 celami zbudowano w celu sprawowania opieki nad lokalnym sanktuarium Matki Bożej. Doroczne odpusty na św. Dominika przyciągały tłumy wiernych, co przyczyniło się do organizacji corocznych jarmarków, które trwały do 1832 roku, kiedy to klasztor został zamknięty przez władze carskie w ramach represji po powstaniu listopadowym. Obecny, późnobarokowy kościół zbudowano w latach 1753-1756 dzięki fundacji Jana Klemensa Branickiego, według projektu Jana Henryka Klemma. Murowany obiekt charakteryzuje się jednonawową strukturą i sklepieniem kolebkowym, a w zakrystii oraz kruchcie zachodniej występuje sklepienie krzyżowe. Wnętrze kościoła zdobią rokokowe elementy, a przy nim znajduje się kwadratowa wieża. W 1938 roku kościół spłonął, a zniszczenia wojenne w latach 1941-1944 doprowadziły do jego dalszych strat, jednak został odbudowany po 1945 roku. W kompleksie obiektów można również znaleźć klasztor z 1763 roku, kostnicę oraz ogrodzenie, które pochodzą z tego samego okresu. Warto również zwrócić uwagę na kaplicę przy kościele z XVIII wieku, a także pomnik Jana Pawła II, który symbolizuje związki duchowe i kulturowe tego miejsca. Kościół i klasztor Dominikanów w Choroszczy są więc ważnym elementem dziedzictwa regionu, łączącym aspekty religijne, historyczne oraz architektoniczne.