Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kędzierzynie-Koźlu

Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kędzierzynie-Koźlu to zabytkowy obiekt z lat 1751–1753, zbudowany w stylu barokowym, który pełni funkcję kościoła filialnego parafii św. Zygmunta i św. Jadwigi Śląskiej. Jego architektura charakteryzuje się prostokątną nawą główną, wydzielonym prezbiterium oraz dwiema zakrystiami. Kościół ma tynkowane elewacje z dekoracją ramową, symetryczną fasadę, a także sklepienia z piękną polichromią autorstwa Josefa Antona Ernsta Beyera z 1767 roku, ukazującą scenę biblijną z królem Aswerusem i królową Esterą. Wnętrze zdobi XVIII-wieczne tabernakulum z rzeźbą Baranka Eucharystycznego oraz obraz Wniebowzięcia Namieszczyńskiej Maryi Panny, namalowany przez artystę Brabanta w XX wieku. Kościół jest także miejscem instalacji organów firmy Rieger z 1935 roku, które są wyposażone w 17 głosów. Historycznie, kościół ma burzliwe losy, począwszy od erygowania klasztoru franciszkanów w 1431 roku, przez przejęcie obiektu przez Prusaków w XVIII wieku oraz jego przekształcenie w arsenał po sekularyzacji w 1810 roku. W 1926 roku kościół został zakupiony przez parafię i po renowacji używany jako świątynia. Dwa razy doświadczył poważnych zniszczeń — podczas II wojny światowej i powodzi w 1997 roku. W krypcie kościoła znajdują się groby niemieckich proboszczów, co dodaje temu miejscu historycznego znaczenia. Pełniąc rolę miejsca kultu, kościół jest świadkiem zmieniających się losów regionu i bogatej historii społeczności lokalnej.