Turawa to wieś w województwie opolskim, położona na północ od Opola, nad Małą Panwią i Jeziorem Turawskim. Historia miejscowości sięga XVI wieku, kiedy to pierwsze dokumenty wskazują na istnienie folwarków o tej samej nazwie. W 1562 roku Georg von Koenigsfeld nadał nazwę Turawa folwarkowi, który stał się jego siedzibą. W XVIII wieku miejscowość uzyskała status samodzielnej osady, a w 1712 roku Martin Scholtzy von Loewencron rozpoczął budowę pałacu obok pierwotnego zameczku myśliwskiego. Po II wojnie światowej Turawa była miejscem weryfikacji ludności nadającej się do polskiego obywatelstwa, a ci, którzy go nie otrzymali, zostali przesiedleni do Niemiec. W 1945 roku z wsi musiała wyjechać rodzina von Garnier, która była ostatnim właścicielem, a ich losy związane były z rozwojem regionu, m.in. poprzez modernizację miejscowych stawów rybnych i pałacu. Ważnym wydarzeniem była budowa sztucznego jeziora, zakończona w 1938 roku, które zajmuje powierzchnię 22 km² i miało na celu ochronę przed powodzią. Turawa jest znana z zespołu pałacowego z XVIII-XIX wieku, który obejmuje pałac, stajnię, wozownię oraz park z cennymi drzewami. Wieś posiada też elektrownię wodną oraz centra wypoczynkowe wokół jeziora, a na terenie gminy wprowadzono niemiecki jako język pomocniczy. W historii wyróżnia się także działalność lokalnych arystokratów, którzy znacząco przyczynili się do rozwoju regionu. W 1982 roku wieś miała 998 mieszkańców, a w 2008 roku zdecydowano o promowaniu języka niemieckiego w miejscowej administracji.