Zamek w Strzelcach Opolskich, zbudowany w XIII-XIV wieku na miejscu drewnianej budowli, był niegdyś siedzibą opolskich Piastów, a później rezydencją hrabiów. Architektura zamku, który został spalony przez wojska radzieckie w 1945 roku, obejmowała murowaną konstrukcję o regularnym prostokątnym planie z masywnymi murami i wieżą. W miarę upływu lat zamek ulegał licznym przebudowom, z których najważniejsze miały miejsce w XVI wieku, kiedy to Georg von Redern przekształcił zniszczoną budowlę w bardziej funkcjonalną rezydencję. Na przestrzeni wieków zamek związany był z wieloma znanymi rodami, w tym z ród Colonnów, który sprawował nad nimi władzę przez ponad 150 lat. W XVIII wieku ziemie przeszły w ręce Andrzeja Renarda, który przyczynił się do ich rozkwitu, wznosząc nowe budynki i organizując prace budowlane, polepszając życie mieszkańców miasta. Kulturalnie, zamek miał swoje miejsce w lokalnych tradycjach, a legendarna historia o Elżbiecie, córce Alberta, świadczy o jego znaczeniu w historii regionu. Zniszczenia wojenne znacznie wpłynęły na stan zachowania zamku, a mimo wielu prób odbudowy w późniejszych latach, projekt napotykał liczne przeszkody, od sprzeciwów konserwatorskich po problemy finansowe. Ostatecznie udało się przeprowadzić renowację wieży zamku w 2018 roku, co daje nadzieję na przyszłość tej historycznej konstrukcji, która pozostaje ważnym elementem dziedzictwa kulturowego Strzelec Opolskich.