Kościół Trójcy Świętej w Opawicy

Kościół Trójcy Świętej w Opawicy to rzymskokatolicki kościół parafialny, który należy do dekanatu Głubczyce w diecezji opolskiej. Jego budowa trwała od 1701 do 1706 roku, a fundatorem był Leopold Karol Siedlnicki, podskarbnik koronny. Świątynia została wzniesiona w stylu barokowym, a z wcześniejszej budowli pod wezwaniem świętej Elżbiety zachowały się tylko krypty. W 1733 roku na sklepieniu kościoła powstała polichromia autorstwa Józefa Mateusza Lasser, co podkreśla wartość artystyczną wnętrza. W 1759 roku świątynia doznała uszkodzeń w wyniku pożaru, ale została szybko odbudowana, a dobudowa wieży miała miejsce z myślą o jej dalszym rozwoju. W drugiej połowie XVIII wieku zrealizowano bogate wyposażenie świątyni w stylu rokokowym, głównie w pracowni nyskiego rzeźbiarza Józefa Hartmanna. Elementy te, takie jak ołtarze, wzbogacone były obrazami malarza Franckiego z Ząbkowic Śląskich. Kościół został konsekrowany w 1786 roku. Jednym z najbardziej cennych elementów wyposażenia jest ambona z 1772 roku, mająca formę łodzi, zdobiona płaskorzeźbionymi postaciami rybaków oraz żaglem na baldachimie. Kościół Trójcy Świętej w Opawicy łączy w sobie wartość architektoniczną, artystyczną oraz historyczną, będąc przykładem barokowej architektury sakralnej, a także wpisuje się w lokalną historię religijną. Ciekawostką jest bogaty zespół fresków na sklepieniu, które nie tylko ozdabiają wnętrze, ale również przyciągają uwagę zwiedzających, podkreślając znaczenie kulturalne tego miejsca.