Pałac w Wilanowie

Pałac w Wilanowie to barokowy pałac królewski zlokalizowany w Warszawie, zbudowany w latach 1681-1696 z inicjatywy króla Jana III Sobieskiego i jego żony Marii Kazimiery, według projektu Augustyna Wincentego Locciego. Uzupełniono go o boczne skrzydła w latach 1723-1729. Pałac pełni funkcję Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie oraz Muzeum Plakatu. Architektura pałacu łączy europejskie wpływy ze staropolską tradycją budowlaną. Wnętrza zdobią dzieła takich artystów jak Józef Szymon Bellotti i Johann Samuel Mock, czyniąc obiekt miejscem o dużych walorach artystycznych. Wilanów przeszedł różne etapy w swojej historii, najpierw jako rezydencja magnacka, później pełnił rolę siedziby dla dziedziców Sobieskiego, Sieniawskich i Lubomirskich. Po 1799 roku pałac z rąk Stanisława Kostki Potockiego stał się jednym z pierwszych publicznych muzeów w Polsce. Jego historyczna wartość docenił również Aleksander Stanisław Potocki, który zbudował mauzoleum rodziny. W czasie II wojny światowej pałac ucierpiał z rąk okupantów, a po wojnie przeszedł pod zarząd państwowy, by w 1962 roku zostać udostępnionym publiczności. Współcześnie Pałac w Wilanowie jest miejscem wydarzeń kulturalnych i koncertów, a także pielęgnuje bogate dziedzictwo polskiej sztuki i historii. Fani filatelistyki mogą spotkać się z wizerunkami pałacu na różnych znaczkach pocztowych, co dodatkowo podkreśla znaczenie wilanowskiego zespołu pałacowego w polskiej kulturze.