Akademia Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie (AWF) została założona w 1929 roku jako Centralny Instytut Wychowania Fizycznego. Przekształcona w 1938 roku w wojskową szkołę akademicką, od 1935 nosi imię Józefa Piłsudskiego. Jej historia jest ściśle związana z poszukiwaniem nowoczesnych rozwiązań w edukacji wychowania fizycznego, które zainicjowano w 1927 roku na posiedzeniu Rady Naukowej. Projekt budynku na Bielanach, z charakterystycznym dziedzińcem wokół ponad 50-letniej topoli czarnej, uzyskał status pomnika przyrody w 2009 roku. Uroczysta ceremonia wmurowania kamienia węgielnego miała miejsce 23 czerwca 1928 roku i towarzyszyły jej ważne osobistości, co podkreślało znaczenie uczelni w niepodległej Polsce. Dydaktyka zainaugurowana 5 listopada 1929 roku miała wojskowy charakter, łącząc edukację cywilną z przygotowaniem do służby wojskowej. AWF była jedną z pierwszych uczelni, które rozpoczęły kształcenie profesjonalnych nauczycieli wychowania fizycznego. W czasie II wojny światowej uczelnia przeszła trudności, a laboratoria i wyposażenie zostały zlikwidowane. Po wojnie nastąpiła szybka odbudowa, a uczelnia przekształciła się w cywilną akademię z nowym imieniem Karola Świerczewskiego. W 1990 roku przywrócono jej historyczną nazwę. AWF oferuje kształcenie na trzech wydziałach: rehabilitacji, wychowania fizycznego oraz wychowania fizycznego i zdrowia w Białej Podlaskiej, a jej program obejmuje różnorodne kierunki, takie jak fizjoterapia, turystyka, sport czy kosmetologia. Uczelnia prowadzi także studia podyplomowe i doktoranckie, co podkreśla jej znaczenie jako ośrodka naukowego. Ciekawostką jest, że w 1959 roku AWF jako pierwsza w kraju uzyskała prawo nadawania stopnia naukowego doktora w dziedzinie kultury fizycznej. Rektor prof. Bartosz Molik przewodniczy uczelni od 2020 roku, a władze AWF wciąż aktywnie kształtują programy edukacyjne z myślą o przyszłości kultury fizycznej w Polsce.