Kościół świętego Bartłomieja Apostoła to rzymskokatolicka świątynia wzniesiona w latach 1804–1817, dzięki staraniom księdza Antoniego Żochowskiego i kolatora Piotra Łęczyckiego. Zlokalizowany w parafii o tym samym wezwaniu, należy do dekanatu Sochaczew – Matki Bożej Nieustającej Pomocy w diecezji łowickiej. Budowla reprezentuje styl polskiego klasycyzmu, posiada parawanową fasadę z pilastrami oraz kamiennymi rzeźbami świętych Bartłomieja i Wojciecha. Na jej szczycie znajduje się ażurowa wieżyczka na sygnaturkę, a dach pokryty jest blachą. Wnętrze kościoła jest jednonawowe, z prostokątną nawą, węższym prezbiterium zamkniętym prostą ścianą oraz zakrystią z przybudówkami z 1909 roku. We wnętrzu wyróżniają się ołtarze, na czołowym umieszczona jest rzeźba Pana Jezusa Ukrzyżowanego, a na zasuwie obraz św. Józefa autorstwa Franciszka Ejsmonda. Bocznie z kolei znajdują się obrazy Przemienienia Pańskiego oraz Niepokalanego Poczęcia. Chór muzyczny jest murowany, a organy wykonała firma Blomberg z Warszawy. Ambona w stylu późnobarokowym pochodzi z kościoła św. Benona w Warszawie. Wnętrze kościoła charakteryzuje się płaskim, drewnianym stropem z fasetą, podpartym belkowaniem. Ściany są rozczłonkowane trzema parami płytkich wnęk arkadowych, co nadaje im unikalny wygląd. Ciekawostką jest zaangażowanie lokalnych społeczności w budowę i utrzymanie kościoła, co świadczy o jego znaczeniu kulturowym i historycznym w regionie.