Zatory to wieś położona w województwie mazowieckim, w powiecie pułtuskim, nad rzeką Narwią. Działa tu gmina Zatory oraz parafia św. Małgorzaty. Pierwszy zapis o Zatorach pochodzi z 1389 roku, a od 1429 roku były w posiadaniu różnych szlachciców, w tym Michała Zatorskiego. W 1443 roku biskup płocki erygował parafię, a w XVI wieku wieś przeszła pod zarząd Pawła Kryskiego, który zbudował nowy kościół. Zatory miały trudną historię, a zmiany właścicieli były częste, szczególnie w XVIII i XIX wieku. W XIX wieku Bagniewscy, nowi właściciele, przyczynili się do rozkwitu majątku przez wprowadzenie nowoczesnych metod rolniczych. W czasie II wojny światowej Zatory stały się miejscem działalności podziemia niepodległościowego. Po wojnie majątek został upaństwowiony, co doprowadziło do powstania Państwowego Gospodarstwa Rolnego i Spółdzielni Kółek Rolniczych. Zabytek architektoniczny stanowi zespół parkowo-pałacowy z barokowo-klasycystycznym dworem z lat 1739-1801, wpisanym do rejestru zabytków w 1962 roku. Absorbujący zespół budynków folwarcznych otaczający park krajobrazowy z XIX wieku oraz ślady działalności rolniczej dodają uroku tej miejscowości. W centrum Zatorów znajduje się kościół parafialny pod wezwaniem św. Małgorzaty, wzniesiony w latach 1819-1821, z bogatym wystrojem wnętrza, w tym ołtarzami z marmuru i alabastru. Ciekawostką jest, że w czasie I wojny światowej dostrzegano w nim cudowny obraz, co uwiecznił pułkownik Hunebach w wierszu. Po wojnie kościół został odbudowany, a jego styl wzbogacił cechy barokowo-romańskie. W Zatorach znajduje się również cmentarz z nagrobkiem Radziwiłłów, cmentarz żołnierzy niemieckich oraz charakterystyczne kurpiowskie chaty. Osobą znaną, która urodziła się w Zatorach, jest Elżbieta Jakubiak, polityk. Zatory, dzięki swojemu bogatemu dziedzictwu kulturowemu i architektonicznemu, stanowią fascynujący punkt na mapie mazowieckich wsi.