Magnuszew, położony w województwie mazowieckim, w powiecie kozienickim, zyskał w 2024 roku status miasta. Historia miejscowości sięga XII wieku, kiedy została założona przez komesa mazowieckiego Magnusa. Od XIII wieku Magnuszew był posiadany przez ród Powałów, który przyjął nazwisko Magnuszewskich. W 1377 roku uzyskał magdeburskie prawa miejskie, co miało związek z rozwojem osadnictwa i handlu, a także położeniem przy ważnym szlaku handlowym. Miasto dwukrotnie utraciło prawa miejskie, w 1576 roku z powodu zniszczeń wojennych, a następnie w 1870 roku. Ostatecznie, w 1776 roku, przywrócono mu status miasta. Miejscowość zmagała się z licznymi pożarami, powodziami oraz epidemiami, co przyczyniło się do jej zubożenia. W okresie II wojny światowej Niemcy utworzyli w Magnuszewie getto, a w wyniku działań wojennych w 1945 roku miejscowość doznała dużych zniszczeń. Po transformacjach administracyjnych po 1975 roku, Magnuszew stał się siedzibą gminy i gromady. Wśród architektonicznych zabytków miejscowości wyróżnia się późnobarokowy kościół parafialny pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela z XVIII wieku, dzwonnica z XIX wieku oraz karczma z tego samego okresu. Magnuszew ma również historyczne znaczenie jako miejsce walk o Przyczółek warecko-magnuszewski, co upamiętnia pomnik w okolicy. Ciekawostką jest, że Magnuszew był uznawany za miejscowość uzdrowiskową w latach 1974-2005 z powodu odkrycia mineralnych solanek chlorkowo-wapniowych, chociaż nie założono tu żadnego zakładu uzdrowiskowego. Miejscowość ma bogate życie kulturalne; działa Ochotnicza Straż Pożarna, Gminna Biblioteka Publiczna oraz Towarzystwo Miłośników Ziemi Magnuszewskiej, a lokalny periodyk „W Naszej Gminie” jest wydawany od 2008 roku. W sporcie działa klub sportowy LZS Magnuszew, prowadzący sekcję piłkarską. Mimo skromnych zasobów, Magnuszew wciąż zachowuje swoją unikalną tożsamość i dziedzictwo historyczne, będąc ważnym punktem na mapie Mazowsza.