Ulica Olszowa w Warszawie

Ulica Olszowa, położona w dzielnicy Praga-Północ w Warszawie, ma swoje początki w XVIII wieku, kiedy to powstała jako droga prowadząca do mostu Ponińskiego. W 1792 roku nadano jej nazwę, pierwotnie występującą także jako Olchowa. Ulica była związana z życiem wojskowym, mieszkały przy niej gromady przewoźników wiślanych, a jej zabudowę tworzyły głównie budynki wojskowe. Z czasem, w XIX wieku, rozwijała się jako przestrzeń mieszkalna i rzemieślnicza, gdzie działały teatrzyki ogródkowe, a także fabryki, w tym wytwórnia mydła i firma produkująca maszyny młyńskie. Olszowa była też związana z koleją, gdyż w latach 1900-1923 przy tej ulicy funkcjonowała stacja Warszawa Most, obsługująca Kolej Jabłonowską. W okresie międzywojennym ulica miała charakter ubogiego bulwaru, z możliwością dostępu do Wisły. Jednak podczas II wojny światowej uległa wielkim zniszczeniom, co zakończyło istnienie wielu budynków, w tym wojskowych i przemysłowych. Po wojnie Olszowa została skrócona, a jej przebieg zmieniono na prostopadły do Wisły. Architektonicznie zachowały się nieliczne budynki, w tym dwupiętrowy dom rodziny Wendów, który został wpisany do rejestru zabytków. W 2016 roku rozpoczęto budowę nowego budynku mieszkalnego na Olszowej 14, co wzbudziło kontrowersje związane z odkrytymi podczas prac pozostałościami po wcześniejszych zabudowaniach, które mogły mieć znaczenie zabytkowe. Osobistości związane z ulicą to m.in. Tadeusz Wenda, inżynier komunikacji, który wychował się w domu przy Olszowej 12, oraz Cezary Skoryna, przemysłowiec, którego firma miała istotny wpływ na lokalną gospodarkę. Ulica Olszowa jest zatem przykładem miejsca, które łączy w sobie bogatą historię, architekturę i kulturę, będąc jednocześnie świadkiem wielu przemian społecznych i urbanistycznych.