Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Kałuszynie ma bogatą historię sięgającą XV wieku. W 1447 roku Stanisław Kałuszyński zbudował drewniany kościół św. Stanisława Biskupa, który był precursorem obecnej świątyni. Ostatecznie, w 1472 roku powstała parafia, która w czasie swojej egzystencji przeszła różne koleje losu, w tym zniszczenia podczas pożarów i wojen, w tym trzech walk podczas powstania listopadowego. W 1887 roku postanowiono zbudować nowy, murowany kościół z powodu rosnącej liczby parafian, której liczba wynosiła około 5300. Architekt Józef Dziekoński zaprojektował świątynię w stylu wiślano-bałtyckim, a budowa rozpoczęła się w 1889 roku, kończąc w 1897 roku. Kościół został poświęcony przez arcybiskupa Wincentego Teofila Popiela w 1893 roku, a jego konsekracja miała miejsce w 1897 roku. W pierwszych latach XX wieku obiekt przeszedł pierwsze remonty, które były konieczne m.in. z powodu uszkodzeń dachu. W 1972 roku parafia obchodziła 500-lecie, co uwieńczył Sługa Boży kard. Stefan Wyszyński, który wygłosił kazanie. Historia zakonu odnosi się również do czasów II wojny światowej, gdy parafia doświadczyła eksterminacji lokalnej społeczności żydowskiej, co znacząco wpłynęło na demografię. W latach 50. XX wieku kościół przeszedł gruntowny remont, a w 1994 roku podjęto budowę kaplicy w Nowych Groszkach, która została poświęcona w 1995 roku. W ciągu lat, kościół wzbogacił się o cenne wyposażenie, w tym zabytkowe organy z 1901 roku oraz obrazy pędzla Michała Andriollego. Parafia obejmuje szereg miejscowości, a jej działalność odzwierciedla istotne aspekty kulturowe i społeczne regionu, będąc ważnym punktem dla lokalnej społeczności katolickiej.