Zakole Wawerskie

Zakole Wawerskie to rozległy teren podmokły w Warszawie, położony na południe od zbiegu Trasy Siekierkowskiej oraz ulic Ostrobramskiej, Płowieckiej i Trakt Lubelski. Obszar ten, będący częścią doliny zalewowej Wisły, charakteryzuje się bogatym ekosystemem, w tym starorzeczem Wisły oraz otwartymi terenami podmokłymi. Zakole jest jednym z najważniejszych miejsc w Warszawie pod względem ornitologicznym, z około 130 gatunkami ptaków, w tym około 70 gatunkami lęgowymi. Wśród nich można spotkać błotniaka stawowego, derkacza, dzięcioła czarnego czy remiza. Oprócz bogactwa fauny, region ten wyróżnia się także bioróżnorodnością florystyczną, z obecnością roślin objętych ochroną ścisłą, takich jak storczyki czy kruszczyk. Północna część Zakola, o najwyższej wartości przyrodniczej, jest chroniona jako zespół przyrodniczo-krajobrazowy „Zakole Wawerskie”. Z perspektywy historycznej, teren ten był zalewany przez wody Wisły do początku XX wieku, do momentu wybudowania wału przeciwpowodziowego. W trakcie Powstania Listopadowego w 1831 roku miała tu miejsce I bitwa pod Wawrem. W okolicy znajduje się również kilka zabytków, takich jak hotel Zajazd Napoleoński, krzyż powstańczy oraz kościół z 1888 roku. Ciekawostką jest, że Zakole Wawerskie w przeszłości było obszarem intensywnych wylewów i stanowiło miejsce skomplikowanej historii zarządzania wodami. Zakole jest otoczone licznymi kanałami i zbiornikami wodnymi, co dodatkowo zwiększa jego wartość przyrodniczą i rekreacyjną. Mimo że jest to teren chroniony, zagrażają mu inwestycje prywatne oraz budowa infrastruktury, co budzi obawy o przyszłość tego wyjątkowego miejsca.