Skansen budownictwa puszczańskiego w Granicy, położony w pobliżu Kampinoskiego Parku Narodowego, to niewielka placówka prezentująca drewniane budownictwo ludowe Puszczy Kampinoskiej. Skansen, składający się z trzech zagród, jest częścią Ośrodka Dydaktyczno-Muzealnego im. Jadwigi i Romana Kobendzów. Charakteryzuje się on różnorodnymi typami osadnictwa, które powstały w wyniku zróżnicowanych warunków naturalnych regionu. Z architektonicznego punktu widzenia, zbiory skansenu obejmują typowe dla regionu budowle z okresu między XIX a XX wiekiem, takie jak zabudowy mieszkalne i gospodarcze, świadczące o tradycyjnych metodach budowy i lokalnych surowcach. Kulturalnie skansen odzwierciedla dziedzictwo mieszkańców Puszczy Kampinoskiej, ich sposób życia oraz związki z otaczającą przyrodą. Skansen powstał w latach 80., w okresie, gdy intensyfikowały się działania ochrony zabytków w obliczu znikania tradycyjnych zabudowań, co czyni go ważnym w kontekście historii regionalnej. Ciekawostką jest to, że pierwotne plany zakładały znacznie większy park etnograficzny, jednak projekty zostały zredukowane, a obiekty przenoszone były z różnych lokalizacji, co podkreśla dynamiczny proces ochrony dziedzictwa kulturowego. Dziś skansen pełni nie tylko funkcję muzealną, ale także edukacyjną, przyciągając odwiedzających zainteresowanych zarówno architekturą, jak i kulturą ludową tego unikalnego regionu.