Bagno Jacka

Rezerwat przyrody Bagno Jacka to torfowiskowy obszar ochronny położony w Warszawie, w dzielnicy Wesoła oraz gminie Zielonka, który powstał 21 września 1981 roku. Obejmuje 19,76 ha i znajduje się w lesie Okuniewsko-Rembertowskim, w okolicach wydm przy drodze Warszawa-Węgrów. Jego nazwa, choć znana po II wojnie światowej, jest niejasnego pochodzenia – starsi mieszkańcy Wesołej pamiętają go jako bagno „Bartek”. Rezerwat składa się z różnych zbiorników wodnych oraz obszarów porośniętych charakterystyczną florą torfowiskową, w tym brzeziną bagienną, różnymi szuwarami, a także torfowiskami niskimi i wysokimi. Odnotowano tu 345 gatunków roślin naczyniowych, w tym wiele gatunków chronionych, jak pióropusznik strusi czy rosiczka okrągłolistna. Chociaż w rezerwacie obserwuje się bogate życie fauny, z 136 gatunkami ptaków i wieloma gatunkami ssaków i gadów, jego ekosystem zmaga się z problemami, takimi jak obniżający się poziom wód gruntowych i ekspansja gatunków inwazyjnych. W latach 80. XX wieku doszło do rozwoju brzozy, co wpłynęło na różnorodność roślinności, a w 2011 roku intensywne opady deszczu znacząco podniosły poziom wód, co przyczyniło się do regeneracji trzęsawiska. Obszar był niegdyś eksploatowany pod kątem wydobycia torfu, co pozostawiło ślady w postaci starych kopców i grobli. W kontekście kultury, miejsce zyskało na znaczeniu jako filmowa lokalizacja – powstał tu obraz „Brzezina” w reżyserii Andrzeja Wajdy. Rezerwat Bagno Jacka jest istotnym elementem lokalnego dziedzictwa przyrodniczego, wymagającym ochrony i odpowiedzialnego zarządzania, aby zachować jego unikalny ekosystem i bioróżnorodność.