Biblioteka Narodowa

Biblioteka Narodowa (BN) w Warszawie, położona przy al. Niepodległości 213, to jedna z najstarszych instytucji kultury w Polsce, mająca swoje korzenie w Bibliotece Załuskich z 1747 roku. Reaktywowana w 1928 roku, pełni rolę najważniejszej biblioteki humanistycznej w kraju, gromadząc książki, periodyki, publikacje elektroniczne i audiowizualne wydawane w Polsce oraz polonika zagraniczne. BN posiada prawo do otrzymywania obowiązkowego egzemplarza, co czyni ją głównym archiwum piśmiennictwa narodowego. Jej działalność wydawnicza obejmuje m.in. „Polish Libraries” i „Rocznik Biblioteki Narodowej”. Architektonicznie, główny gmach zaprojektowany przez Stanisława Fijałkowskiego, wybudowany w latach 1962–1976, charakteryzuje się nowoczesnymi rozwiązaniami, harmonijnie wpisując się w otoczenie. Historycznie, Biblioteka Narodowa przeszła przez trudne czasy, w tym zniszczenia podczas II wojny światowej, kiedy to straciła około 40–78% swoich zbiorów, w tym cenne rękopisy i starodruki. Po wojnie zbiory były stopniowo uzupełniane, a w 1954 roku biblioteka uzyskała statut. Również w sferze kolekcji, BN dysponuje unikalnym zbiorem rękopisów, w tym dzieł polskich twórców, starodruków oraz dokumentów życia społecznego. Ciekawostką jest, że w zbiorach znajdują się rękopisy Fryderyka Chopina oraz starodruki o znaczeniu kulturowym. Wspierająca działalność bibliotek w całym kraju, BN jest także ośrodkiem metodycznym. Dzięki innowacyjnym projektom, takim jak „Kolekcja polskiej literatury współczesnej”, gromadzi manuskrypty żyjących autorów. W najnowszych latach zyskała uznanie, otrzymując Nagrodę Architektoniczną Prezydenta m.st. Warszawy za modernizację i aranżację wnętrz. W cyfryzacji swoich zbiorów, BN posiada również platformy Polona i Academica, które umożliwiają szerszy dostęp do bogatego dziedzictwa kulturowego.