Łękawica to wieś położona w województwie mazowieckim, w powiecie mińskim, która odznacza się bogatą historią i tradycją. W XVI wieku była wsią szlachecką w powiecie garwolińskim. Obecnie granice administracyjne zmieniały się, a w latach 1975–1998 Łękawica należała do województwa siedleckiego. Wieś leży w jednym z najwyżej położonych miejsc gminy, przy drodze powiatowej i obejmuje powierzchnię 315 ha. Zgodnie z danymi z 2007 roku, zamieszkuje ją 169 osób. Mieszkańcy Łękawicy są związani z parafią rzymskokatolicką św. Stanisława Biskupa Męczennika w Siennicy. Nazwa wsi prawdopodobnie wywodzi się od słowa „łęgi” odnoszącego się do zakoli strumienia, który płynie w okolicy, a niektórzy historycy sugerują związek z nieistniejącą rzeką Łękawą. Pierwsza wzmianka o Łękawicy pojawiła się w 1528 roku w dokumencie dotyczącym parafii w Janowie. W XIX wieku wieś posiadała już określoną strukturę zabudowy oraz ludności, a informacje o niej zawierał Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego. Druga wojna światowa przyniosła tragiczną historię Łękawicy. Po zastrzeleniu niemieckiego zwiadowcy, wieś została niemal doszczętnie spalona, a wielu mieszkańców zostało rozstrzelanych. Po wojnie istniała tu szkoła podstawowa, a w latach 1999-2007 w budynku szkolnym mieścił się Rodzinny Dom Dziecka. W miejscowości znajdują się pomniki upamiętniające tragiczne wydarzenia II wojny światowej oraz kaplica mariawicka. OSP Łękawica aktywnie działa od 1928 roku, dysponując nowoczesnym sprzętem. Łękawica to miejsce z bogatą historią, które przetrwało wiele trudnych momentów, jednocześnie rozwijając życie społeczno-kulturalne mieszkańców.