Most Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie

Most Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie, znany również jako most Północny, został otwarty w marcu 2012 roku jako najdalej na północ wysunięta przeprawa przez Wisłę w stolicy. Jego konstrukcja obejmuje dwie jezdnie z po trzema pasami ruchu w każdą stronę, ścieżki rowerowe, chodniki i tory tramwajowe, a całość jest częścią krajowej drogi nr 61. Most zbudowano na przedłużeniu alei gen. Marii Wittek na zachodnim brzegu i alei gen. Ryszarda Kuklińskiego na wschodnim. Jest to druga po moście Świętokrzyskim przeprawa, która schodzi do poziomu gruntu na obu brzegach, a trasa w Białołęce przebiega na powierzchni, co stanowi dość nietypowe rozwiązanie urbanistyczne. Historia budowy mostu sięga 2002 roku, kiedy to władze Warszawy rozpoczęły przygotowania do jego realizacji, mimo licznych protestów związanych z dokumentacją i warunkami zabudowy. Rozpoczęcie budowy miało miejsce w 2009 roku, a projekt ostatecznie zmagał się z opóźnieniami, m.in. spowodowanymi powodzią w 2010 roku. W marcu 2012 otwarto część mostu dla ruchu drogowego, a tramwaje zaczęły kursować w styczniu 2013. Nazwa mostu ewoluowała z „mostu Północnego”, a w 2011 roku, w roku Marii Skłodowskiej-Curie, podjęto decyzję o nadaniu mu imienia wybitnej noblistki, co spotkało się z mieszanymi opiniami społecznymi, jednak ostatecznie Rada Warszawy przyjęła tę nazwę. Ciekawostką jest to, że pomimo powszechnej preferencji dla starej nazwy, Maria Skłodowska-Curie stała się kobietą uhonorowaną w przestrzeni publicznej Warszawy, co wzmacnia społeczną pamięć o jej osiągnięciach w dziedzinie nauki. Most stanowi istotny element infrastrukturalny, a jego budowa wiązała się z wieloma wyzwaniami, aktualizującymi potrzebę nowoczesnej komunikacji w rozwijającym się mieście.