Okuniew to wieś w województwie mazowieckim, w powiecie mińskim, która ma bogatą historię sięgającą czasów średniowiecza. Dawniej miasto, posiadające prawa miejskie od 1538 roku, straciło je w 1869 roku. Ludność żydowska zaczęła napływać do Okuniewa w XVIII wieku, tworząc gminę żydowską z synagogą. Wieś leży w malowniczej okolicy, blisko Warszawy, w sąsiedztwie rzeki Długiej i Zązy. Położenie Okuniewa sprzyja turystyce, z niebieskim szlakiem prowadzącym do pobliskiego Mazowieckiego Parku Krajobrazowego. W architekturze wyróżnia się kościół parafialny św. Stanisława Kostki, zbudowany w latach 1828–1835, zaprojektowany prawdopodobnie przez Jakuba Kubickiego. Świątynia jest murowana, posiada pilastry toskańskie i bogate wyposażenie z XVIII wieku. Interesujące są także ruiny pałacu Łubieńskich z XIX wieku oraz cmentarz parafialny z klasycystyczną kaplicą. W czasie II wojny światowej Okuniew stał się miejscem tragedii, gdy niemieccy okupanci deportowali Żydów do Warszawy. Współcześnie wieś ma charakter małego miasteczka, z Rynkiem jako centrum życia społecznego. Znajdują się tu instytucje kultury, takie jak Dom Kultury oraz stowarzyszenia sportowe, a także stadnina koni. Ciekawostką jest, że w Okuniewie urodził się rzeźbiarz Abraham Ostrzega oraz Adolf Lortsch, właściciel pól naftowych. W latach 1991–2006 działał tu regionalny browar, który nie przetrwał konkurencji. Po wojnie miejscowość znalazła się na terenie poligonu wojskowego, co ograniczało jej rozwój. Okuniew jest również znany z tradycji sportowych i kulturalnych, organizując liczne wydarzenia lokalne.