Muzeum Chwały Oręża Polskiego w Witnicy

Muzeum Chwały Oręża Polskiego w Witnicy to prywatna instytucja założona przez emerytowanego pułkownika Czesława Chmielewskiego, który samodzielnie doświadczył dramatów II wojny światowej jako żołnierz 15 pułku piechoty. Po ciężkich ranach odniesionych pod Budziszynem został omyłkowo uznany za zmarłego, co odkrył dopiero w latach 70. XX wieku, kiedy dowiedział się z książki Kazimierza Kaczmarka, że został odznaczony orderem Virtuti Militari. Jego historia, a także odkrycie nagrobka ze swoim nazwiskiem, zainspirowały go do stworzenia muzeum, które oddaje hołd polskim żołnierzom. Architektonicznie muzeum nie wyróżnia się jakoś szczególnie, jednak jego otoczenie z kolekcją uzbrojenia, w tym armat, haubic i dział przeciwlotniczych, tworzy unikalny kontekst dla zwiedzających. Muzeum posiada zbiory podzielone na kilka działów, dokumentujących historię polskiego wojska od 1919 roku do współczesności, w tym szczególnie cenioną kolekcję mundurów powstańców warszawskich. Ekspozycja obejmuje również broń, odznaczenia, mapy i dokumenty, co czyni je bogatym źródłem wiedzy na temat historii militarnej Polski. Ciekawostką jest fakt, że osobista historia założyciela i jego przemiana z żołnierza w muzealnika nadają temu miejscu wyjątkowy charakter, łącząc osobiste losy z szeroką narracją historyczną. Muzeum nie tylko zachowuje pamięć o przeszłości, ale również edukuje kolejne pokolenia o wartościach bojowych i poświęceniu polskich żołnierzy.