Pałac Lobkowitzów w Żaganiu

Pałac Lobkowitzów w Żaganiu to barokowy zabytek wzniesiony w latach 1631–1686, który znajduje się w południowo-wschodniej części miasta, przy ulicy Szprotawskiej, w otoczeniu bloczków mieszkalnych i parku krajobrazowego. Powstał na miejscu średniowiecznego zamku Piastów i jego historia jest związana z Księstwem Głogowsko-Żagańskim. Po cesarskiej sprzedaży księstwa Albrechtowi Wallensteinowi, rozpoczęto budowę obronnej rezydencji według projektu Wincentego Boccaccia, jednak prace były wielokrotnie przerywane z powodu konfliktów wojskowych oraz śmierci Wallensteina. Budowa została wznowiona przez księcia Vaclava Eusebiusa von Lobkowitza, a projekt kontynuował Antonio della Porta, który wprowadził zmiany nawiązujące do rodowej siedziby Lobkowitzów. Pałac zyskał formę czteroskrzydłowej budowli z arkadowymi blendami i bogato zdobionymi detalami. Po różnych przebudowach i przekształceniach, w XX wieku pałac stał się Żagańskim Pałacem Kultury. Jego architektura obejmuje elementy barokowe, takie jak boniowane elewacje, maszkaronów oraz wspaniałe wnętrza z marmurowymi posadzkami i klasycystycznymi dekoracjami. W pałacu zachowało się niewiele oryginalnego wyposażenia, a niektóre elementy zostały utracone na skutek wojen i transformacji. Istnieje także legenda związana z maszkaronami, która opowiada o rzeźbiarzu i jego pakt z diabłem. Dziś pałac pełni funkcje kulturalne, stanowiąc ważny punkt na mapie Żagania.