Międzyrzecki Rejon Umocniony

Międzyrzecki Rejon Umocniony (MRU) to wyjątkowy system umocnień zbudowany przez Niemców w latach 1934–1944, mający chronić wschodnią granicę Rzeszy. Zlokalizowany w województwie lubuskim, w okolicach Międzyrzecza, MRU składa się z trzech odcinków: północnego, centralnego i południowego, różniących się pod względem geograficznym i nasycenia obiektami. Rzeka Warta w odcinku północnym i tereny wokół Odry w południowym stanowią naturalne przeszkody, podczas gdy centralny odcinek ma najbardziej rozwiniętą infrastrukturę. Na budowę MRU wpłynęły zakazy traktatu wersalskiego, co skłoniło Niemców do potajemnych przygotowań. Pierwsze umocnienia powstały w ramach tzw. linii Nischlitz-Obra, a w 1936 rozpoczęto budowę ciężkich fortów. Centralna część MRU planowana była jako jeden z potężniejszych systemów obronnych, z licznymi schronami i podziemnymi tunelami, łączącymi poszczególne elementy. Z planowanych obiektów zrealizowano jednak tylko część, co wynikało z niezadowolenia Adolfa Hitlera z postępów prac. Po wojnie murami MRU zarządzały wojska radzieckie i polskie, a wiele obiektów zostało zniszczonych lub opuszczonych. Dziś MRU stanowi interesujący obiekt turystyczny, z dobrze zachowanymi podziemiami, które są rezerwatem nietoperzy. W podziemiach zimuje ponad 30 tys. osobników należących do 12 gatunków, a obszar ten został objęty ochroną jako Rezerwat przyrody Nietoperek. W regionie odbywają się również wydarzenia kulturalne, jak Zloty Pojazdów Militarnych, co przyciąga turystów i miłośników historii. MRU jest wpisany do wojewódzkiego rejestru zabytków, a jego architektura i historia stanowią ważny element kulturowego dziedzictwa regionu. Oferuje różnorodne trasy turystyczne, przyciągając zwiedzających ciekawych podziemnych korytarzy, ich temperatury oraz unikalnych ekosystemów.