Oflag II C Woldenberg

Oflag II C Woldenberg to niemiecki oboz jeniecki dla oficerów Wojska Polskiego, zlokalizowany w Woldenbergu (dzisiejszy Dobiegniew) w czasie II wojny światowej. Obóz zajmował około 25 ha i był budowany przez polskich żołnierzy w latach 1939-1941. Architektura obozu obejmowała 25 murowanych baraków, kuchnie, a także budynki do celów administracyjnych i kulturalnych. Teren otoczony był podwójnym płotem z drutu kolczastego z wieżami strażniczymi i reflektorami. W oflagu w 1942 roku przebywało 6,740 jeńców. Działalność kulturalna w obozie była bardzo rozwinięta; organizowano kursy, wykłady, a także różnorodne formy artystyczne, takie jak teatry, chóry i biblioteki, które łącznie liczyły ponad 15,000 tomów. W obozie powstały liczne instytuty językowe oraz instytut pedagogiczny. Ciekawostką jest organizacja konspiracyjnego ruchu oporu, w ramach którego jeńcy planowali ucieczki i podtrzymywali morale, a także prowadzili działalność polityczną. Oflag II C cechował się nie tylko dramatycznymi wydarzeniami ucieczek, ale także unikalnym, zorganizowanym życiem kulturalnym, które stanowiło formę oporu wobec obozowej rzeczywistości. Ewakuacja obozu miała miejsce w styczniu 1945 roku, a jeńcy zostali wyzwoleni przez Armię Czerwoną u końca stycznia. Po wojnie w Dobiegniewie powstało Muzeum Oflagu II C oraz Stowarzyszenie Woldenberczyków, które dba o pamięć o tym miejscu i jego więźniach, a także ich patriotycznej spuściźnie.