Zamek joannitów w Słońsku

Zamek joannitów w Słońsku, położony w województwie lubuskim nad rzeką Łęczą, ma długą i interesującą historię sięgającą XIV wieku, kiedy to w tym miejscu wzniesiono niewielki dwór rycerski. W latach 1426-1429, po przejściu majątku w ręce zakonu joannitów, zbudowano zamek, który stał się siedzibą komtura zakonnego. Zachowały się grube mury pierwotnego założenia, z których część uległa rozbudowie w renesansowym stylu za czasów mistrza Tomasza Runge w latach 1545-1564. Znaczącym wydarzeniem w historii zamku było jego spalenie przez Szwedów w 1652 roku. W 1662 roku rozpoczęto budowę nowej barokowej rezydencji, która wykorzystywała stare mury, pod kierunkiem mistrza zakonu joannitów księcia Johann Moritz von Nassau. Architektonicznie nawiązywała ona do amsterdamskiego pałacu holenderskiego i charakteryzowała się kwadratowym układem, dziedzińcem oraz ogrodem. W XIX wieku zamek stał się siedzibą muzeum i archiwum zakonu joannitów, jednak po II wojnie światowej obiekt stracił na znaczeniu, przekształcając się w dom kultury, który około 1970 roku został opuszczony. W 1975 roku zamek został podpalony i od tamtej pory popada w ruinę. Ciekawostką jest miedzioryt Matthäusa Meriana, który przedstawia wygląd zamku w renesansowej formie, ukazując jego wschodnią i północną elewację. Obecnie zamek, będący świadkiem bogatej historii oraz różnych zmian architektonicznych, jest atrakcją turystyczną, cieszącą się zainteresowaniem ze względu na swoje możliwe odsłony z przeszłości oraz tajemnice, które skrywa.