Dom Gotycki w Puławach

Dom Gotycki w Puławach to niewielki neogotycki budynek wchodzący w skład zespołu pałacowo-parkowego przy pałacu Czartoryskich. Zbudowany w latach 1801−1809, według projektu Chrystiana Piotra Aignera, powstał na fundamentach barokowego pawilonu ogrodowego zniszczonego przez wojska rosyjskie w 1794 roku. W jego budowie wykorzystano fragmenty architektoniczne przywiezione z Włoch, Hiszpanii oraz z historycznych miejsc w Polsce, gromadzone przez księżną Izabelę Czartoryską. Dom Gotycki został stworzony jako miejsce do przechowywania i ekspozycji zbiorów narodowych, z myślą o gromadzeniu sztuki światowej. Jego pierwotny wygląd różni się od współczesnego, po wielu zniszczeniach, w tym usunięciu elementów kamiennych przez władze rosyjskie po upadku powstania listopadowego. Budowla łączy w sobie elementy stylu angielskiego z neogotycką architekturą, ma dwie skrzydła przecinające się pod kątem prostym, ozdobione kolumnami i ostrołukowymi arkadami. Wejście prowadzi przez główne drzwi żelazne, a we wnętrzach znajdują się m.in. półokrągła sala herbowa, która w przeszłości była wykorzystywana do eksponowania ważnych dzieł sztuki. Na parterze znajduje się przedpokój z kolorowym witrażem, a na pierwszym piętrze zbrojownia i cenne zbiory. Ciekawostką jest związana z Domem Gotyckim historia o związku z dziełami sztuki, gdzie kiedyś eksponowane były takie arcydzieła jak „Dama z łasiczką” Leonarda da Vinci czy „Autoportret” Rafaela. Obecnie Dom Gotycki oraz jego zbiory są częścią Muzeum Regionalnego w Puławach, prowadzonego przez Polskie Towarzystwo Turystyczno-Krajoznawcze.