Pałac Zamoyskich w Zamościu

Pałac Zamoyskich w Zamościu to historyczna rezydencja rodziny Zamoyskich, zlokalizowana w zachodniej części Starego Miasta. Jego historia rozpoczęła się w latach 1579-1586, kiedy zbudowano pierwszy renesansowy obiekt według projektu Bernardo Morando. Pałac posiadał wówczas odrębne mury, dwie kondygnacje oraz wieżę, był także otoczony pierwszym zamojskim arsenałem. Po pożarze w 1658 roku, odbudowano go w stylu barokowym, wprowadzając liczne zmiany, a w latach 1689-1690 dopełniono rozbudowę. Kolejna istotna przebudowa miała miejsce w latach 1747-1751, kiedy to pałac zyskał późnobarokowy charakter, dzięki czemu zyskał okazały dziedziniec z dwiema dłuższymi oficynami. Po 1803 roku, w wyniku zmian dokonanych przez XII ordynata, styl pałacu uległ klasycystycznej transformacji. W 1821 roku pałac sprzedano władzom państwowym, a w 1831 roku przekształcono go w szpital wojskowy, co przyczyniło się do utraty jego pierwotnego wyglądu. Zachował się jednak dziedziniec, przekształcony później w ogród, a następnie park. W XX wieku w pałacu mieściły się sądy, a w jego oficynie działała drukarnia, która po II wojnie światowej stała się jedyną działającą na terenach polskich po prawej stronie Wisły. W 2017 roku sądy przeniesiono, a obecnie w zabytku funkcjonuje I Liceum Ogólnokształcące, z planowaną renowacją kompleksu. Przed pałacem znajduje się skwer z pomnikiem Jana Zamoyskiego, odzwierciedlający zamiary jego fundatorów sprzed lat. Historia pałacu, będącego symbolem Zamościa, to nie tylko przemiany architektoniczne, ale także bogate w wydarzenia kulturalne i społeczne, które ukształtowały jego charakter oraz znaczenie w regionalnej historii.