Roztoczański Park Narodowy

Roztoczański Park Narodowy, utworzony 10 maja 1974 roku, z siedzibą dyrekcji w Pałacu Plenipotenta w Zwierzyńcu, zajmuje powierzchnię 8483 ha, z czego 95,5% to lasy. Park, z bogatą historią ochrony przyrody sięgającą XVI wieku, obejmuje cenne przyrodniczo obszary Roztocza. W przeszłości tereny te były częścią zwierzyńca zamojskiego, gdzie hodowano różnorodne gatunki zwierząt. W połowie XX wieku rozpoczęto tworzenie rezerwatów, a pierwszym był rezerwat Bukowa Góra, utworzony w 1936 roku. W parku występuje wiele zespołów leśnych, w tym wyżynny jodłowy bór mieszany oraz żyzna buczyna karpacka. Flora Roztoczańskiego Parku jest bardzo zróżnicowana i obejmuje około 750 gatunków roślin naczyniowych, w tym wiele chronionych. Bogaty jest także świat fauny, z ponad 190 gatunkami ptaków, z których 130 regularnie gniazduje w parku. Zbierają się tutaj rzadkie przedstawiciele owadów, gadów i płazów. Osobliwością parku jest hodowla koników polskich, zapoczątkowana w 1982 roku przez prof. Mirosława Kownackiego, gdzie zwierzęta mogą biegać po specjalnie wyznaczonym terenie. Na terenie parku funkcjonują ośrodki edukacyjne, takie jak Ośrodek Edukacyjno-Muzealny w Zwierzyńcu oraz Izba Leśna we Floriance, które prowadzą działalność popularyzatorską, przyciągając turystów i miłośników przyrody. Park jest wartością zarówno przyrodniczą, jak i kulturową, przyciągającą różnorodne grupy odwiedzających.