Kościół św. Mikołaja w Zamościu

Kościół św. Mikołaja w Zamościu to renesansowo-barokowa świątynia z XVII wieku, położona na Starym Mieście, który wcześniej był cerkwią grecką, unicką i prawosławną. Zbudowany pierwotnie jako drewniana cerkiew w początkach XVII wieku, obiekt zyskał murowaną formę dzięki finansowaniu przez Tomasza Zamoyskiego, co miało miejsce w latach 1618-1631. W stylu późnobarokowym zbudowano wówczas ośmioboczną wieżę, co podkreślało jego funkcje obronne w kontekście murów zamojskiej twierdzy. Po przekazaniu kościoła w 1706 roku bazylianom stał się miejscem unickiego synodu, a w XVIII wieku otoczono go klasztorem, który obecnie nie istnieje. Po rozbiorach Polski obiekt zmienił wyznanie na prawosławne i zyskał nową nazwę, a wiele jego elementów dekoracyjnych zostało usuniętych. Po I wojnie światowej kościół przeszedł na własność rzymskiego katolicyzmu, ale w czasie II wojny światowej został przekazany grekokatolikom. W 1945 roku kościół przeszedł pod zarząd redemptorystów, którzy przywrócili mu pierwotne wezwanie św. Mikołaja. Wnętrze kościoła wyróżnia się cennym wyposażeniem, w tym późnorenesansowym portalem, barokową kropielnicą z czarnego marmuru oraz oryginalnym chórem z 16-głosowymi organami. Kościół posiada także liczne dekoracje i sztukaterie. Na wieży biją dzwony z połowy XX wieku, które są przyjemnym akcentem w architekturze świątyni. Kościół św. Mikołaja odzwierciedla bogatą historię miasta Zamościa oraz zmiany związane z jego funkcjami religijnymi i kulturowymi.