Kościół św. Andrzeja Boboli w Wytycznie to parafialna świątynia, która jest przykładem architektury nawiązującej do stylu zakopiańskiego. Po II wojnie światowej, w wyniku przemieszczeń ludności, do Wytyczna przeniesiono budynek byłego kościoła luterańskiego z Michałowa, który wcześniej należał do kolonistów niemieckich. Miejscowi parafianie zorganizowali zakup tego obiektu i przetransportowali go do nowej lokalizacji. W latach 1947–1949 kościół został rozbudowany, a w 1958 roku dobudowano do niego wieżę, co nadało mu charakterystyczny wygląd. Architektura świątyni wyróżnia się prezbiterium mniejszym od nawy, dwoma bocznymi zakrystiami oraz wieżą o ścianach zwężających się ku górze, zwieńczoną blaszanym dachem ostrosłupowym. Kościół nie tylko pełni funkcję religijną, ale także jest ważnym elementem lokalnej kultury oraz historii regionu. Przeniesienie i adaptacja tego obiektu stanowią symboliczne odzwierciedlenie zmieniających się warunków społecznych i kulturowych po wojnie, a również ukazują zaangażowanie lokalnej społeczności w zachowanie dziedzictwa kulturowego. Kościół św. Andrzeja Boboli w Wytycznie jest zatem ważnym przykładem nie tylko architektury, ale również procesu łączenia tradycji i historii w nowej rzeczywistości po wojnie.