Kościół Trójcy Świętej w Paszenkach

Kościół Trójcy Świętej w Paszenkach, zbudowany w XVIII wieku jako cerkiew unicka, ma bogatą historię, która rozpoczęła się prawdopodobnie w 1717 roku, dzięki fundatorom Firlejom. W 1875 roku, na skutek likwidacji unickiej diecezji chełmskiej, przeszedł na własność parafii prawosławnej. W 1890 roku odbyła się rozbudowa świątyni, a jej status zmienił się ponownie w 1930 roku, kiedy to została zwrócona Kościołowi katolickiemu. Architektonicznie, kościół jest drewnianą, jednonawową budowlą o konstrukcji zrębowej, zorientowaną na osiem stron świata, oraz trójdzielną. Nawa ma formę ośmiokąta, a pomieszczenie ołtarzowe, które zostało rozbudowane po 1890 roku, zamykane jest trójbocznie. Przedsionek o identycznej szerokości do nawy prowadzi do wieży, dostawionej podczas przebudowy. Wewnątrz znajduje się osiemdzielna kopuła oraz płaski strop w pozostałych częściach budynku. Zewnętrzny wygląd świątyni zdobi profilowany gzyms, a całość pokrywa dach wielopołaciowy z czworoboczną pseudolatarną. Kultura tej świątyni manifestuje się poprzez unicką ikonę Matki Bożej z XVII–XVIII wieku, a także XIX-wieczne utensylia, jak krzyż procesyjny, lichtarze i ludowa rzeźba Chrystusa, co świadczy o jej historycznym znaczeniu oraz dziedzictwie kulturowym regionu. Kościół Trójcy Świętej w Paszenkach to nie tylko miejsce kultu religijnego, ale także cenny zabytek związany z historią oraz tradycją lokalnej społeczności.