Kamienica Konopniców w Lublinie

Kamienica Konopniców to jedna z najbardziej charakterystycznych i zachwycających budowli na lubelskim Starym Mieście, wyróżniająca się manierystycznymi płaskorzeźbami, które są jedynym takim przykładem na tej części Rynku. Po katastrofalnym pożarze w 1575 roku, kamienica została przebudowana w stylu manierystycznym, a jej monumentalny wystrój stworzono z wapnia, z roślinnymi motywami oraz bajkowymi głowami smoków. Nad oknami pierwszego piętra umieszczono portrety właścicieli – Sebastiana i Katarzyny Konopniców. Trzecie piętro oraz attyka zostały odbudowane między 1938 a 1939 rokiem, nawiązując do wcześniejszych zdobień z XIX wieku. Historia kamienicy jest dość złożona, gdyż przed Konopnicami była w rękach wielu rodzin, w tym rajcy miejskiego Andrzeja Sadurki oraz kupca Jana Domarata. Ostatecznie przeszła w posiadanie rodu Konopniców dzięki małżeństwu Katarzyny Kretkówny i Sebastiana Konopnicy, który otrzymał kamienicę w wianie. Kamienica przez długi czas była szara, jednak w 2004 roku podczas remontu odkryto jej pierwotny, żywy lazurowy kolor, który przywrócono, co sprawia, że wyróżnia się spośród innych budynków Rynku. Jest to przykład nie tylko niezwykłej architektury, ale także ważny element kultury Lublina, odzwierciedlający jego historyczną transformację i dbałość o zachowanie dziedzictwa.