Lubartów to miasto i gmina miejska w województwie lubelskim, położone 26 km na północ od Lublina. Powstało 29 maja 1543 roku z inicjatywy Piotra Firleja, pierwotnie jako Lewartów, ważny ośrodek kalwinizmu. Po Szwedzkim Potopie miasto uległo zniszczeniom, jednak w XVIII wieku, dzięki Pawłowi Karolowi Sanguszko, zyskało nowe prawa miejskie i nową nazwę – Lubartów. W mieście znajduje się wiele zabytków, w tym Pałac Sanguszków z XVIII wieku, który m.in. pełni funkcję siedziby Starostwa Powiatowego, oraz Bazylika pw. św. Anny, barokowy kościół z pięknymi wnętrzami. W architekturze Lubartowa wyróżniają się również Klasztor oo. Kapucynów oraz tradycyjne dworki i kamienice z XVIII–XIX wieku. Kultura w Lubartowie kwitnie poprzez organizację licznych imprez społecznych i kulturalnych, takich jak Dni Lubartowa czy Piknik Motocyklowy. Miasto posiada bogate tradycje edukacyjne, z wieloma szkołami i instytucjami kulturalnymi, a także aktywne życie religijne, z trzema parafiami rzymskokatolickimi i zbiorem Kościoła Zielonoświątkowego. Interesującym aspektem historii Lubartowa jest jego różnorodność etniczna, szczególnie widoczna przed II wojną światową, kiedy Żydzi stanowili znaczącą część mieszkańców. Po wojnie miasto zaczęło rozwijać się przemysłowo, a dziś jest węzłem komunikacyjnym z nową infrastrukturą, w tym obwodnicą i komunikacją miejską. Ciekawostką jest planowana przebudowa obwodnicy na dwujezdniową drogę ekspresową jako część trasy Via Carpatia. Lubartów jest miejscem, gdzie historia spotyka się z nowoczesnością, a jego architektura oraz bogactwo tradycji czynią go interesującym punktem na mapie Lubelszczyzny.