Cerkiew Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Sosnowicy

Cerkiew pod wezwaniem Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Sosnowicy to prawosławna świątynia, będąca filią parafii Podwyższenia Krzyża Pańskiego w Horostycie, w dekanacie Chełm diecezji lubelsko-chełmskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. Historia cerkwi sięga początków XV wieku, kiedy to powstała pierwsza cerkiew w Sosnowicy, a jej budowa trwała od 1522 do 1544 roku. Obiekt szybko uległ zniszczeniu, a w 1598 wzniesiono nową cerkiew unicką. Po likwidacji unickiej diecezji chełmskiej w 1875 roku, sosnowicka parafia przeszła na prawosławie. Obecna cerkiew, zaprojektowana przez Wiktora Syczugowa w stylu bizantyjsko-rosyjskim, została zbudowana w latach 1891-1894 i poświęcona w 1894 roku. Przez długie lata pełniła funkcję parafialną, ale wiele przeszkód, takich jak ewakuacja w czasie I wojny światowej, spowodowało jej czasowe zamknięcie. Cerkiew została porzucona po wysiedleniu miejscowych prawosławnych w latach 50. XX wieku, a jej wnętrze uległo poważnym zniszczeniom. Po 1989 roku, obiekt został odnowiony i przywrócony do użytku liturgicznego, z corocznymi nabożeństwami w dniu patronalnym. W ramach prac remontowych w latach 2012-2018 cerkiew przeszła istotne rewitalizacje, dzięki czemu możliwe było jej ponowne poświęcenie. Architektonicznie, cerkiew charakteryzuje się planem krzyża, jednonawową strukturą, ceglaną elewacją oraz cebulastymi kopułami. Wnętrze zdobi dziewiętnastowieczny ikonostas z piętnastoma wizerunkami oraz świeże freski, z których wiele przetrwało mimo zniszczeń. Cerkiew weszła do rejestru zabytków w 1988 roku. Ciekawostką jest, że niektóre ikony zostały skradzione, ale odzyskane na granicy polsko-ukraińskiej. Mimo niewielkiej liczby wiernych, cerkiew wraz z cmentarzem stanowi ważny element dziedzictwa kulturowego regionu.