Brama Lubelska w Zamościu

Brama Lubelska w Zamościu to jedna z dwóch historycznych bram znajdujących się w północnej części dawnych murów miasta, będąca częścią zamojskiej twierdzy. Stara Brama Lubelska, znana również jako Janowicka, została wzniesiona w latach 1582-1585 z inicjatywy Jana Zamoyskiego. Z bramą związane są różne wydarzenia historyczne, w tym przeprowadzenie austriackiego arcyksięcia Maksymiliana, jeńca z bitwy pod Byczyną, co miało miejsce w 1588 roku. Początkowo była to ważna brama wjazdowa, jednak na początku XVII wieku została zamurowana, co miało na celu upamiętnienie wizyty króla Stefana Batorego. Przez wieki brama była wielokrotnie modyfikowana; w XVIII wieku otwarto ją ponownie dla pieszych, ale ostatecznie zamurowano ją w latach 20. XIX wieku. W XX wieku Stara Brama Lubelska została zrekonstruowana, zachowując fragmenty kurtyn z wąskimi oknami oraz płaskorzeźby, w tym personifikację "Polonii". W tej bramie znajduje się obecnie lokal gastronomiczny. Z kolei Nowa Brama Lubelska została zbudowana w latach 1821-1822 na wschód od Starej Bramy, z trzema arkadami, z których centralna stanowiła główne wejście. Po II wojnie światowej budynek służył jako dworzec autobusowy, a obecnie mieści restaurację z klubem muzycznym. W latach 2007-2009 obie bramy przeszły remonty w ramach projektu renowacji fortyfikacji Starego Miasta, co pozwoliło na zachowanie ich historycznego charakteru oraz otwarcie ich dla mieszkańców i turystów. Warto również zwrócić uwagę na pomnik Dzieci Zamojszczyzny znajdujący się w pobliżu Starej Bramy oraz zachowane fragmenty dawnych murów, co dodaje uroku tej historycznej przestrzeni.