Piaseczyńska Kolej Wąskotorowa

Piaseczyńska Kolej Wąskotorowa, dawniej znana jako Grójecka Kolej Dojazdowa, to wąskotorowa kolej turystyczna, która jest największym tego typu obiektem w rejonie Warszawy, z rozstawem torów 1000 mm. Jej historia sięga 1898 roku, kiedy to została zbudowana dzięki inicjatywie zamożnego warszawskiego krawca Eugeniusza Paszkowskiego, współpracującego z prominentnymi osobami, w tym księciem Lubomirskim. Budowano ją z myślą o obsłudze rosnącego transportu towarowego, szczególnie cegieł, oraz ruchu pasażerskiego do miejscowości takich jak Grójec i Góra Kalwaria. Po I wojnie światowej kolejka przeżywała rozkwit, dostarczając materiały budowlane i omawiając transport pasażerski. W czasach II wojny światowej stała się kluczowym elementem zaopatrzenia w żywność dla Warszawy, mimo że wojna przyniosła pewne zniszczenia. Po wojnie infrastruktura była w złym stanie, jednak dzięki staraniom pracowników udało się ją odbudować. W 1949 roku kolejka weszła w skład PKP, a regularny ruch pasażerski zakończono w 1991 roku. W 1994 roku wpisano ją do rejestru zabytków. Od 2004 roku funkcjonuje jako Piaseczyńska Kolej Wąskotorowa, a Piaseczyńskie Towarzystwo Kolei Wąskotorowej prowadzi ruch turystyczny na trasach Piaseczno-Tarczyn, organizując tematyczne wydarzenia i wycieczki od marca do października. Ciekawostką jest, że na terenie stacji zachowały się budynki dawnej infrastruktury kolejowej, wykorzystywane współcześnie w różnych celach, a koleją można dojechać do atrakcji w Runowie, gdzie organizowane są pikniki. Warto również zwrócić uwagę na historyczne parowozy oraz wagony, które są wykorzystywane w turystyce, co pozwala poczuć klimat minionej epoki. Kolej ma bogate kalendarium wydarzeń, które pokazuje jej znaczenie w historii transportu, rozwoju okolic oraz lokalnej kultury.