Łowicki Park Etnograficzny w Maurzycach, będący częścią Muzeum w Łowiczu, to skansen prezentujący dawne budownictwo wsi łowickiej. Zlokalizowany w województwie łódzkim, jego historia sięga lat 70. XX wieku, kiedy to zdecydowano o utworzeniu skansenu w bliskim sąsiedztwie drogi łączącej Warszawę z Poznaniem. W skład skansenu wchodzi 42 obiekty, głównie z XIX i XX wieku, w tym chałupy, kuźnie, stodoły oraz kapliczki. Budowle reprezentują typowe dla regionu budownictwo drewniane, z wykorzystaniem konstrukcji wieńcowej i sumikowo-łątkowej. Zewnętrznie wiele z nich pokrytych jest strzechą, co podkreśla ich autentyczność. Skansen jest zorganizowany w dwóch układach przestrzennych: owalnicy, z centralnym placem, oraz ulicówki, z jednostronną zabudową. Wnętrza pojedynczych obiektów są bogato wyposażone w przedmioty codziennego użytku, narzędzia rolnicze, meble oraz tradycyjne tkaniny, co stanowi doskonałą ilustrację wiejskiego życia sprzed lat. W skansenie odbywają się wydarzenia kulturalne, takie jak Majówka czy Łowickie Żniwa, co sprzyja integracji społeczności i popularyzacji kultury regionalnej. W 1996 roku obiekty zostały wpisane do rejestru zabytków, a skansen uzyskał status członka Stowarzyszenia Muzeów na Wolnym Powietrzu w Polsce. Ciekawostką jest, że plebania z Pszczonowa była miejscem filmowym w słynnej produkcji „Chłopi”. Skansen nie tylko przynosi wiedzę o tradycjach ludowych, lecz także o architekturze Księstwa Łowickiego, które ma bogatą historię i unikalny charakter.