Zamek w Inowłodzu

Zamek w Inowłodzu to gotycka budowla z XIV wieku, ufundowana przez Kazimierza Wielkiego, położona w dolinie rzeki Pilicy. Jego budowa, datowana na lata 1356–1366, miała na celu ochronę strategicznej komory celnej na szlaku handlowym. Pierwszym kasztelanem był Piotr Tłuk ze Strykowa, a w XIV wieku zamek przeszedł w ręce Niemirów Nowodworskich, by ostatecznie stać się własnością rodu Drzewickich. Zamek wielokrotnie przebudowywano, zwłaszcza w latach 1521–1526, kiedy to dokonał tego Adam Drzewicki, co znacząco wpłynęło na jego architekturę. W połowie XVII wieku zamek przeszedł w ręce rodziny Lipskich, z kolei wojny, w tym potop szwedzki, doprowadziły do jego ruiny. Zamek, otoczony kamiennym murem i fosą, miał początkowo powierzchnię 1500 m², co z czasem wzrosło do 1690 m². Po kilkusetletniej stagnacji, w XIX wieku uległ dalszym zniszczeniom, a pierwsze badania archeologiczne rozpoczęły się dopiero w 1949 roku. W 2007 roku rozpoczęto jego odbudowę, wspieraną funduszami Unii Europejskiej, a jego celem jest stworzenie nowej siedziby dla lokalnych instytucji, w tym domu kultury i muzeum. Oficjalne otwarcie zamku miało miejsce 15 czerwca 2013 roku. Zamek w Inowłodzu stanowi ważny element polskiego dziedzictwa kulturowego, łącząc historię, architekturę i lokalną społeczność.