Cerkiew Wszystkich Świętych w Piotrkowie Trybunalskim

Cerkiew Konkatedralna Wszystkich Świętych w Piotrkowie Trybunalskim, będąca parafialną świątynią w dekanacie Łódź diecezji łódzko-poznańskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, została wzniesiona w latach 1844–1847 w stylu neobizantyńskim według projektu architektów Marczewskiego i Gołońskiego. Z powodu wzrastającej liczby prawosławnych mieszkańców, cerkiew została rozbudowana w latach 1867–1869 przez rosyjskiego architekta Iwana Wasiljewicza Sztrema, który przekształcił pierwotny plan z greckiego krzyża na krzyż łaciński. W ramach rozbudowy dodano przedsionek z dzwonnicą, nad którą umieszczono freski przedstawiające świętych. Wnętrze cerkwi zostało wzbogacone o nową polichromię oraz freski, a także zamontowane zostały kaflowe piece i marmurowa posadzka. Cerkiew ma wartość historyczną, gdyż jej powstanie wiąże się z grecką diasporą w Piotrkowie w XVIII wieku, a jej status jako świątyni prawosławnej przeszedł zmiany po włączeniu do lokalnych struktur Kościoła Rosyjskiego w 1839 roku. W 1886 roku miała miejsce istotna renowacja, finansowana przez Rosyjskie Towarzystwo Dobroczynne, która przyczyniła się do odnowy dachu i fresków. Ciekawostką jest to, że w 2007 roku cerkiew została podniesiona do rangi katedry, a jej ingresu dokonał biskup Paisjusz. Obiekt został wpisany do rejestru zabytków w 1976 roku, co podkreśla jego znaczenie kulturowe i architektoniczne. Cerkiew stanowi nie tylko miejsce kultu, lecz także ważny element dziedzictwa kulturowego Piotrkowa Trybunalskiego.