Szadek

Szadek to miasto w województwie łódzkim, położone w regionie o bogatej historii, która sięga 1295 roku, kiedy książę Władysław Łokietek nadał miastu prawa miejskie. Położone na Wysoczyźnie Łaskiej, otoczone lasami, nad rzeką Pichną, Szadek przez wieki był ważnym ośrodkiem produkcji sukna i rzemiosła, a także miejscem obrad sejmików ziemskich. W XV i XVI wieku miasto osiągnęło szczyt swojego rozwoju, a mieszkańcy, w tym wielu rzemieślników, udawali się na studia do Krakowa. Jednak kolejne stulecia przyniosły zastój, spowodowany pożarami, epidemiami i zapaścią gospodarczą. Wynikające z rozbiorów zjawiska polityczne skłoniły mieszkańców do aktywnego udziału w walkach o niepodległość, a Szadek odegrał istotną rolę podczas powstania listopadowego oraz styczniowego. W XX wieku miasto było miejscem manifestacji patriotycznych oraz utworzenia getta dla ludności żydowskiej w czasie II wojny światowej. Najważniejszym zabytkiem Szadku jest gotycki kościół parafialny Wniebowzięcia NMP i św. Jakuba Apostoła, zbudowany w latach 1333-1335, który przeszedł liczne modernizacje i przebudowy. Cenne elementy wnętrza i zewnętrzne świadczą o bogatej tradycji rzemieślniczej i artystycznej regionu, w tym znakomite ołtarze oraz piękny chór muzyczny. Obok kościoła znajduje się dzwonnica o cechach obronnych. Szadek wciąż kultywuje swoją historię, a rocznik naukowy „Biuletyn Szadkowski” wydawany od 2001 roku podkreśla znaczenie regionu w badaniach interdyscyplinarnych. Miasto, będące siedzibą gminy miejsko-wiejskiej, ma również walory turystyczne, w tym Łódzką magistralę rowerową, która przyciąga miłośników aktywnego wypoczynku. Ludność Szadku liczyła 1902 mieszkańców na koniec 2019 roku.